The 5-Second Trick For بیماری پارکینسون و علائم آن

The 5-Second Trick For بیماری پارکینسون و علائم آن

Blog Article

برای افرادی که مبتلا به پارکینسون تشخیص داده می شوند ، رژیم غذایی می تواند نقش مهمی در زندگی روزمره داشته باشد.

بیماری پارکینسون شکلی از پارکینسونیسم است. پارکینسونیسم اصطلاح کلی‌تری است که برای اشاره به مجموعه‌ای از علائم استفاده می‌شود که معمولا با بیماری پارکینسون مرتبط هستند؛ ولی گاهی اوقات حاصل دیگر عوامل هستند.

یک فرد مبتلا به پارکینسون ، گاهی چندین علامت را به طور همزمان تجربه می کند ؛ بررسی تاریخچه پزشکی و ارزیابی فیزیکی شما ، موضوع اصلی در اولویت بندی بعنوان بخشی از استراتژی مدیریت ، در نظر گرفته می شود.

با این حال، حرکت ممکن است به واکر یا نوع دیگری از وسایل کمکی نیاز داشته باشد.

افزایش مصرف نمک و داشتن وعده های زیاد با حجم کم باعث می شود تا فشار خون و سرگیجه نداشته باشید.

مرحله ۲ به عنوان یک نوع متوسط از پارکینسون در نظر گرفته می شود و علائم بسیار بیشتر از علائم تجربه شده در مرحله ۱ است.

درمان بیماری پارکینسون پیشرفته به طور قطع وجود ندارد؛ اما می‌توان با استفاده از تعدادی دارو، عمل جراحی و سایر روش‌های دیگر برای درمان آن اقداماتی انجام داد که عبارتند از:

در نتیجه، افرادی که در مزارع کار می کنند و با این مواد سر و کار دارند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری پارکینسون خواهند بود.

بر اساس تحقیقاتی که انجام شده است، رژیم‌های غذایی که دارای آنتی اکسیدان هستند می‌توانند در مغز برای جلوگیری از پیشرفت بیماری پارکینسون مفید باشد.

نورولوژیست بدین منظور ، به انگشت دست و انگشت شست بیمار به طور همزمان ، ضربه می زند یا این که جهت بررسی کندی و اختلال حرکت بیمار ، به پای وی ضربه می زند.

داروی آنتی اکسیدان جزو داروهایی هستند که برای درمان پارکینسون بسیار مفیدند. با استفاده از این داروها می‌توان میزان دوپامین را به تعادل رساند. داروهای اصلی در این زمینه آنتی کولینرژیکو و دوپامینرژیک هستند.

بهترین متخصص مغز و اعصاب تهران یا دیگر شهر های ایران ، از بیمار می خواهد تا عضلات خود را در حین حرکت ساق پا ، گردن و بازوها شل کند تا به این ترتیب سفتی اندام های وی را مورد بررسی قرار دهد.

برای دفعه بعد که نظر می دهم نام، ایمیل و وب سایت من بیماری پارکینسون واگیردار است را در این مرورگر ذخیره کنید.

وراثت : به ندرت اتفاق می افتد که این بیماری از والدین به کودکانشان انتقال یابد. در بیشتر موارد می توان گفت که پارکینسون ارثی نمی باشد. در صورتی که عضو درجه یک خانواده به پارکینسون مبتلا باشد ممکن است ۳ درصد خطر ابتلا را در افراد دیگر خانواده بیشتر کند این بدان معنی است که خواهر ، برادر ، پدر و یا مادر که دارای این بیماری می باشند کمی خطر ابتلا به این عارضه را افزایش دهد.